Jaargang 4 van Driepas het tijdschrift van de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo.
Dit jaar met een groene omslag met daarop Huis Rijswijk bij Groessen in 1742, gravure van Paul Liender in Het verheerlijkt Kleefsland (Amsterdam 1762) naar een tekening van Jan de Beijer.
Aantal nummers: 3
Aantal pagina's: 68
Aantal artikelen: 19
Jaargang 3 van het dan nog naamloze tijdschrift van de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo.
Met dit jaar op de omslag de Kapel te Loo in 1742 een gravure van Paul Liender in Het verheerlijkt Kleefsland (Amsterdam 1762) naar een tekening van Jan de Beijer.
Aantal nummer: 3
Aantal pagina's: 72
Aantal artikelen: 20
2e jaargang van het nog naamloze tijdschrift van de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo.
Op de lichtblauwe omslag van dat jaar de St. Remigiuskerk van Duiven met links, vermoedelijk, de brouwerij van Peter Heijendael. Dit is een fragment (uit de bovenstaande) gravure naar Jan de Beijer, 1742.
Aantal nummers: 3
Aantal pagina's: 64
Aantal artikelen: 22
Het 2e nummer van het toen nog naamloze tijdschrift.
Aantal pagina': 20
ISSN: 0168-9460
In dit nummer:
Het eerste nummer van het verenigingsblad wat toen nog geen naam had.
In dit nummer de volgende onderwerpen:
Dit is de eerste jaargang van het toen nog naamloze tijdschrift van de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo. Op de voorkant van de nummers het al enige tijd door de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo gevoerde zegel. Dit 'gemeijnen Sceppen Amptz Segell' hangt aan een akte waarin een zekere Wenemar sprute aan Wessel van den Loe een slag land verkocht, dat gelegen was 'In der neder Albrecht' en was 'Gehieten dat Reessche Slach'. De akte is gepasseerd in het jaar 1474, 'op ten neisten maendach nae sent Severeijns dage des hilligen Bisschops'. Het zegel was toen nog maar kort in gebruik. In het randschrift staat het jaartal 1474 vermeld. Het volledige randschrift luidt: Sigillum scabinorum de duven ano 1xxiiii wat betekent: Zegel van de schepenen uit Du(i)ven, an(n)o (14)74. Het zegel heeft overigens maar dertien jaar dienst gedaan: in 1487 verloor Duiven zijn eigen gericht.
Aantal nummers: 2
Aantal pagina's: 36
Aantal artikelen: 12
In 1984 verschijnt het eerste nummer van het, toen nog naamloze, verenigingsblad van de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo.
Bij het uitbrengen van dit tijdschrift staat ons, de leden van de Historische Kring Duiven-Groessen-Loo voor ogen om over onderwerpen te publiceren, die voor de gehele gemeenschap interessant kunnen zijn. Dat wil zeggen, dat we ons niet alleen zullen beperken tot de recente lokale geschiedenis, maar ook aandacht zullen besteden aan archeologische vondsten, plaatselijke gebruiken, oude veld- en perceelsnamen, enzovoort.
Het is onze bedoeling dat dit tijdschrift twee tot driemaal per jaar verschijnt. Wij hopen dat het een waardevol en graag gelezen tijdschrift wordt voor allen die belangstelling hebben voor de geschiedenis en heemkunde van Duiven, Groessen en Loo.
Aldus de eerste redactie bestaande uit R.M. Gerritsen, W. van Heugten en Th. jonker.
In 1986 wordt er een prijsvraag uitgeschreven "Een naam voor ons tijdschrift". De naam wordt dan Driepas.
Driepas is een begrip uit de bouwkunst. Hiermee duidt men de figuur aan die ontstaat als men drie cirkels ordent in een driehoek zodat de cirkels in elkaar snijden. In het gotische maaswerk, bijvoorbeeld kerkvensters, wordt de driepas veel gebruikt. In godsdienstige zin symboliseert de driepas de Drie-eenheid.
Honderd jaar hetzelfde beroep uitoefenen door één familie en ook nog in hetzelfde pand is een zeldzaamheid. Zalencentrum Berentsen in Loo is een van die uitzonderingen. Honderd jaar geleden kocht Lambert Berentsen uit Vinkwijk bij Zeddam, de bet-overgrootvader van Wout Berentsen, de toen al bestaande herberg. Het was een van de zes grotere cafés in het dorp. Daarnaast waren er nog twaalf zogenaamde huiskamercafés, waar je in de voorkamer een pintje kon drinken. Voor een kleine gemeenschap als Loo lijkt zoveel cafés nogal overdadig, maar dat had alles te maken met de armelijke omstandigheden. Meestal werd er naast de activiteit van caféhouder nog een of meer beroepen uitgeoefend. Bij de familie Berentsen was dat de timmerwerkplaats naast het café. Oude Looenaren zullen zich nog herinneren dat op deze plek de school stond en het huis van de schoolmeester. Tal van authentieke huizen in Duiven en Loo zijn door de Berentsen's gebouwd. Niettemin bleef de caféfunctie gehandhaafd. Na een hele dag in de bouw, namen de voorvaderen van Wout 's avonds hun plaats achter de tap in tot een uur of tien. Dan werd de zaak gesloten, want de volgende ochtend was het weer vroeg dag. De familiegeschiedenis ligt Wout Berentsen nauw aan het hart. Foto's en attributen aan de muren en een map met knipsels getuigen daarvan. Wout herinnert zich dat er bij bruiloften kooksters zijn oma en moeder kwamen helpen. Er werd dan voor een paar honderd man gekookt. Dat begon al enkele dagen van tevoren. De puddingen en het voorgebraden vlees werd in de kelder bewaard. Als hij uit school kwam moest hij altijd eerst een karweitje opknappen. De zaal of het café vegen of asbakken schoonmaken. Soms werd er voor een partij een dag lang andijvie gewassen of aardbeien ontkroond. Veel groenten en fruit kwam uit eigen tuin. De boeren slachten hun eigen koeien en varkens en brachten hun groenten en fruit naar Berentsen waar er een feestelijk maal van werd bereid. Alles wat over was werd door de feestgangers weer meegenomen. Toen Wout vijftien was, wist hij wat hij wilde. Hij ging naar de koksschool in Arnhem om het vak onder de knie te krijgen en trouwde een paar jaar later met zijn vriendinnetje Petra. Eerst hielpen ze samen in het bedrijf, totdat ze het kochten en langzaamaan moderniseerden. Daarbij hebben ze oog gehad voor de oorspronkelijk bouw. Allerlei moderne tierlantijnen zijn achterwege gelaten. Oude muurankers werden gesmeed tot een klokkenstoel die de voorgevel van 't Timmerhuus siert. Er kwam een aan de tijd aangepaste keuken en de zaal werd herbouwd. Bij de laatste verbouwing in 1996 werd de timmerwerkplaats tot restaurant verbouwd. Aan de palen die het plafond schragen is nog te zien waar de lederen riemen liepen die de machines aandreven. Voor 't Timmerhuus staat zomers een uitnodigend terras. Het café werd 'pruufkamer' waar de gasten worden ontvangen. In 't Timmerhuus wordt gedineerd en het feest kan in de Bruidszaal losbarsten. Berentsen heeft zich gespecialiseerd op grote bijeenkomsten, zoals bruiloften en partijen en daarmee een grote naam opgebouwd in de regio. Sinds kort kan een huwelijk ook bij Berentsen gesloten worden. Wie bij Wout en Petra zijn feest wil vieren moet een jaar voor uit plannen, anders is er grote kans dat er geen plaats is. Wout en Petra werken allebei mee. Die persoonlijke benadering wordt erg op prijs gesteld door hun gasten. Ze werken veel met producten uit de streek, altijd vers en ook vaak biologisch.
Uit de Gelderlander van 17 maart 2005
Kees van den Brink
Al op de oudste foto's van de Groessense kerk ziet men een kruisbeeld links van de toren. Of er ook andere beelden bij staan is niet goed te onderscheiden. Wel is algemeen bekend dat er gedurende het grootste deel van de 20e eeuw links en rechts van dit stenen kruisbeeld twee eveneens stenen beelden stonden voorstellende Johannes en Maria. Deze Groessense kruisiginggroep moet
De Gelderlander van donderdag 31 maart 1938.
De Burgemeester van Duiven 40 jaren aan ’t hoofd der gemeente
Z. Th. J. F. baron van Dorth tot Medler gehuldigd
